|
Poppy Power - Klaprozen Kracht - Poperinge - 16/05/2012
De zomer van 2012 wordt de zomer van de klaproos en de zomer van de vrede. Niet alleen binnen maar ook buiten maken we er een kleur- en geurrijke zomer van in Talbot House in Poperinge. Talbot House is dan ook blij om je in het Slessorium, het voormalige badhuis gelegen in de tuin, de collectie klaprozen (90 x 90 cm) van Frie Hardeman te mogen voorstellen. De 15 schilderijen verlopen van figuratief naar abstract en worden aangevuld met prachtige fotografische weergaven op canvas, bewerkt met beelden uit "Britse" kerkhoven van de streek, gemaakt door steun en toeverlaat Jef.
Daarnaast willen we je in de tuin verrassen met een keur aan kleur, enerzijds keramieken rozen in samenwerking met "Klaprozen voor vrede", een project van Anita Huybens en anderzijds een bonte verzameling van levende klaprozen in alle mogelijke vormen, kleuren en maten.
In de tuin en het Slessorium van Talbot House vanaf 17 mei tot 2 september.
Deze tentoonstelling is een onderdeel van het reguliere bezoek. Voor onze openingsuren kun je terecht aan de infobalie.
Westhoek.be / WO1.be was erbij op de opening van de tentoonstelling op woensdagavond 16 mei 2012.
De klaprozen in de tuin.
De schilderijen in het Slessorium.
Het gedicht 'In Flanders Fields' van John McCrae.
En dan was het tijd voor de opening die plaats had in de Concert Hall.
Verwelkoming door Raf Craenhals namens Talbot House.
± 130 mensen hadden zich ingeschreven.
Een stukje muziek tussen de verschillende sprekers.
Dan nam Jef Hoornaert het woord:
Welkomstwoord in POPPY POWER – Talbot House te Poperinge – 16 mei 2012
"In Flanders fields the poppies blow Between the crosses, row on row
Met deze eerste verzen uit het zeer gekende gedicht (mei 1915) van de Canadese legerarts John McCrae, heten we u allen welkom in deze Concerthall van het Poperingse Talbothouse, de belangrijkste soldaten-ontmoetings- en rustplaats als “De eerste halte na de Hel”.
Dit Talbot House is een uiterst geschikte plaats om u deze tentoonstelling “POPPY POWER” te presenteren. Het is - om te beginnen - een makkelijke plaats om u hier samen te ontvangen. Hoog in het vaandel werd Talbot House immers sinds 1915 als “Every-Man’s Club” geafficheerd, wat inhoudt dat rang en stand konden worden vergeten bij het betreden van dit huis. Deze gedachtengang trekken we nu door zodat ik u allen - zonder iemand te vergeten - onder één en dezelfde noemer als “allen welkom” kan heten.
Het is niet alleen een makkelijke plaats om u te verwelkomen, het is absoluut een uiterst uitgelezen locatie om u er van POPPY POWER te laten genieten. Dit Talbot House kunnen we beschouwen als de bekendste Britse stempel van de grote oorlog in de Westhoek. Eind 1915 openden de aalmoezeniers Philip Tubby Clayton en Neville Talbot in deze prachtig 18° eeuwse hophandelaarswoning een soort rust- en recuperatiecentrum. Een oord van rust en verpozing voor de vele vele Britse soldaten die van het Ieperse oorlogsfront naar deze Poperingse garnizoenstad terugkeerden - àls ze levend terugkeerden. Hier konden deze jonge mannen in alle rust bekomen van de oorlogshel, de oorlogsgruwelen: brieven schrijven naar het “thuisfront”, musicerend ontspannen, hun religie beoefenen, boeken lezen, genieten van de groene tuinomgeving … het werd een ware thuis voor de vele Tommies. Ook vandaag de dag is dit Talbot House nog steeds een vredige halte langs de Grote Oorlog in onze Westhoek.
Deze “Concert Hall” - een vroeger hopmagazijn - we zijn immers in de Poperingse hoppestreek - werd in de eerste plaats gebruikt om er misvieringen te organiseren omdat de zolderkapel al gauw te klein bleek. Maar al snel breidde de ganse werking van het huis zich uit naar deze ruime zolder en viel er in de “Concert Hall” wel elke avond iets te beleven zoals muzikale optredens, cinema, debatten, goochelaars, komedianten … Vanavond is dit hier onze ontmoetingsplaats.
Het gebouwtje in de tuin waar we straks de binnententoonstelling aan u voorstellen werd opgetrokken in 1931, op initiatief van Majoor Slessor - eerste secretaris van de vzw en rechterhand van Tubby Clayton - vandaar de naam het Slessorium. Talrijke pelgrims vonden na de oorlog, tijdens hun verblijf in de Vlaamse velden, (in Flanders fields) slaapgelegenheid in het Talbot House. Voor hun comfort laat Major Slessor zelfs een sanitair complex bouwen in de tuin, een badhuis. De aannemer van deze bouw dacht dat het plan in meter was opgemaakt - in plaats van foot. Hij bouwde het gebouw bijgevolg 3 x groter dan voorzien …. maar juist door deze foutieve interpretatie dient het Slessorium nu perfect als een ruimer ontvangstcentrum voor bezoekers en nu als dankbare tentoonstellingsruimte.
Wanneer we de tentoonstelling POPPY POWER van dichtbij bekijken, dan valt deze uiteen in een buiten- en een binnengedeelte. Over de opstelling in de tuin laten we straks het woord aan de Heer Joris Devlieghere, bezield medewerker van de vzw “Klaprozen voor Vrede”.
De binnen-tentoonstelling in het Slessorium heeft als soliede basis 15 schilderijen van Frie Hardeman uit Westouter. Frie, m’n vrouw, zit hier vooraan, en neemt u straks mee doorheen de tentoonstelling. Frie volgde kunstopleidingen in de Koninklijke Academie te Kortrijk: textiele kunst, monumentale kunst en schilderkunst, allen opleidingen die in haar vele werk worden weerspiegeld naar techniek, materiaalgebruik en creatieve uitwerking. Haar 15 klaprozen werden in aanvang absoluut niet als één geheel bedacht. Frie is immers al een hele poos bezig met het creëren van schilderijen rond het thema van menselijke eenzaamheid, van eenzame massa, van massale eenzaamheid - binnenskamers noemen wij deze “de grijzen”.
Een ander belangrijk thema dat zij in haar werken verwerkt gaat over de “opwarming van de aarde”, “de bruinen”. Een derde terugkerend thema omvat schilderijen rond uitvergrote details van planten, bloemen, groenten … tot de eerste klaproos verscheen, daarna een tweede, en nog een volgende …
Deze eerste klaprozen maakten deel uit van een breder kreatief geheel waarbij op zeker ogenblik de idee begon te rijpen om een reeks “papavers” op paneel te schilderen.
Deze 15 klaprozen zijn allen krachtig geborsteld met geëigende technieken en materialen, waar papier als medium centraal staat, in gelaagde opbouw, steeds met felle kleuren, sterk variërend van zuiver figuratief naar sterk abstract. De voor ons allen best herkenbare klaproos is de Papaver Rhoeas L, onze doodgewone papaver, die in deze streken terug meer en meer in beeld komt langs ruige wegbermen en machinaal bewerkte akkers.
En hier vinden we al een –niet direct bedoelde - duidelijke relatie met wereldoorlog 1 en het gedicht van John McCrae. De oorlogsmachine heeft deze streek herschapen tot een dood maanlandschap, vol slijk, kraters, onbewoonbaar … In deze zwaar omgewoelde en beschadigde bodem konden de papaverzaden zich handhaven om toch te kiemen en voor nieuw leven te zorgen. Ze staan er beeld voor het sterke menselijke vermogen tot heropstanding en heropbouw. Heden staan de poppies voor menselijke herinnering en herdenkingskracht, voor de brede vredesgedachte op wereldniveau … alhoewel: een wereld zonder oorlog lijkt nog steeds veraf.
De klaprozenfamilie als plantenfamilie omvat echter een enorme veelheid aan papaversoorten, zowel naar kenmerken, vorm, grootte, kleuren . .. Mocht u ooit eens de botanische buitentuin van het Conservatoire Botanique Nationale de Bailleul (F) - ongeveer het grootste wetenschappelijk onderzoekscentrum binnen de fytosciologie van Frankrijk - bezoeken, dan kunt u daar een glimp opvangen van de grote verscheidenheid en diversiteit van poppies. U hoeft hiervoor enkel maar eventjes de Belgisch-Franse grens over te steken en te zoeken tussen Belle en Dranouter. Deze grote verscheidenheid kunt u straks ook in de kleurrijke werken van Frie duidelijk terugvinden - zoals reeds gezegd: sterk variërend van kleuren, vormen, globaal en detaillistisch, figuratief en abstract. Indien u het wenst, dan kunt u uitvoeriger uitleg krijgen van Frie zelf in de tentoonstellingsruimte, in het Slessorium.
Deze 15 schilderijen werden vervolgens allen door mezelf gefotografeerd, bewerkt en verwerkt met foto’s die verwijzen naar WO I. Dit alles werd vervolgens op canvas - op doek - geprint. De meeste achterliggende foto’s zijn genomen op het Lyssenthoek Military Cemetery (De Boonaert) , het 2° grootste militaire kerkhof in deze oorlogsstreek, het grootste soldatenkerkhof achter de frontlinie, op slechts enkele km’s hier vandaan + enkele foto’s van oorlogskerkhof te Etaples (F). In deze kleinere fotoprints leggen we een duidelijke relatie tussen de klaprozen en het oorlogsgebeuren, tussen de poppies en the crosses van John McCrae.
En ook dit creatief proces is er als-bij-toeval gekomen. Vanuit m’n diverse gidswandelingen door onze regio beiderzijds de Belgisch-Franse grens, vanuit m’n gidsbeurten in het reeds vermelde Conservatoire Botanique National de Bailleul, vanuit m’n sterke interesse voor landschappen en vanuit een elementaire interesse voor fotografie waarbij alle schilderijen van Frie ook fotografisch worden geïnventariseerd …. vanuit dit alles groeide de idee om een verwerking en bewerking te maken van de originele schilderijen tot fotoprints … Zo vloeit het ene – zonder veel nadenken – uit het andere; zo vervloeit het ene met het andere en komen nieuwe creaties tot stand.
Een tijd terug waren we opnieuw aan de nabije Noord-Franse côte d’opale - een van onze geliefde wandel- en gidsgebieden - meer bepaald in het kleine badstadje Wimereux. Naast de grote dijk en de vele mooie Victoriaans-aandoende kustvilla’s gingen we er op zoek naar de oudere buurtjes en straatjes, gelegen in het oudste en armere bovengedeelte van dit kuststadje. Tot onze grote verwondering botsten we er op een straatnaamsteen “Rue McCrae”, een directe aanleiding tot het vastleggen van deze ontdekking op foto. Ook het decor van deze straatsteen is mooi, typisch Frans, authentiek: een eenvoudige kleine woning, weggestopt achter betonnen platen à-la-Raveel, platen dak, zonder tierlantijnen, echt … Enkele van deze foto’s zijn ook in de canvasprints verwerkt.
Trouwens, mocht u ooit in die mooie Noord-Franse streek vertoeven en u bent in de buurt van Wimereux, dan loont het de moeite om even op zoek te gaan naar het burgerlijke kerkhof waar ook een gedeelte is voorbehouden als Military Cemetery. Op dit kerkhof kunt u de liggende grafsteen aantreffen en er het graf groeten van Luitenant Kolonel John McCrae. Hij stierf op 28 januari 1918 - 45 jaar - in het Brits Militair hospitaal te Wimereux ten gevolge van een combinatie van factoren: algemene verzwakking, grieperigheid, astma-opstoot, longaantasting door chloorgas in het Ieperse, hersenbloeding …
Tot slot nog even meegeven dat vele papavers ook gekend zijn omwille van hun slaapverwekkende eigenschappen. De kennis over hun opiumproductie is al heel oud en kent nog altijd heel wat toepassingen. We hopen dat u van deze POPPY POWER-tentoonstelling kunt genieten zonder deze te ervaren als kunstige opium voor het volk. Dat de vredesgedachte bij ons allen verder levendig mag blijven.
Dank aan Mr. Raf Craenhals, hoofdverantwoordelijke voor dit Poperingse Talbot House, voor de prachtige en krachtige samenwerking en voor deze openingsontvanst op deze POPPY POWER.
In Flanders fields the poppies blow, Between the crosses, row on row
We wensen jullie allen een aangenaam bezoek
Jef Hoornaert-Poperinge, 16 mei 2012"
Jef Hoornaert en zijn echtgenote Frie Hardeman
Toelichting bij de buitententoonstelling van de Klaprozen voor Vrede door Joris Devlieghere.
En dan konden we de tentoonstelling bezoeken.
De eerste druk waarin het gedicht van John McCrae in 1915 werd gepubliceerd.
Zoals je kunt zien zijn de klaprozen in de tuin en de tentoonstelling heel erg de moeite om te bezoeken.
Zowel de grote als kleine klaprozen kunnen ter plaatse aangekocht worden ter ondersteuning van de werking van Apopo.
Een filmpje toonde hoe de klaprozen gemaakt worden.
Pagina aangemaakt door Westhoek.be / WO1.be - Greatwar.be.
Klik hier als je zelf een fotopagina wenst aan te maken. Op deze pagina vind je alle info hoe je dit kunt doen.
You can always send your own page with picture(s). Click here to do so
|
