Jaargetijde NSB Pervijze - Wereldoorlog I in de Westhoek

Meldingsformulier

Je was erbij / You were there

Jaargetijde NSB - Pervijze - 03/09/2012

Hieronder een reeks foto's van het jaargetijde NSB oorlogsslactoffers Federatie Pervijze op maandag 3 september 2012.

RR- (01)

Aankomst van de aanwezigen.

RR- (02)

Heel wat kinderen van de basisschool woonden de eucharistieviering en plechtigheid bij.

RR- (05)

Toespraak door Roger Riekaert, voorzitter NSB Pervijze

RR- (23)

Hieronder de tekst van zijn toespraak:

"Geachte aanwezigen, Beste makkers Vlaggedragers & Vaderlandlievende verenigingen, Beste kinderen,

Vandaag, op deze dag herdenken wij alle slachtoffers van oorlogsgeweld , zowel Mil als Burger.
Bij deze wil ik jullie iets vertellen over bloemen. Hier in ons mooi en vredig dorp, met zijn weidse akkers en velden, zijn mooie spoorwegbedding, bent U toch al dikwijls gaan wandelen. Dan hebt U in de lente ook wel de duizenden klaprozen gezien. (poppies)

Klaprozen, zo teer en zacht met fluwelen blaadjes.
Het frêle aangezicht is maar schijn, fier rechtop, slechts door de wind gebogen,
het zwarte hart kloppend van leven, de ranke stengel zet zich scherp,
weet dat hij eens moet buigen.
In de stilte van de natuur, sterft de klaproos een zachte dood.

Ze groeien op de allerarmste plaatsen, en zijn bestand tegen droogte en hitte. Het zaad behoud gedurende een mensenleven zijn kiemkracht in de grond. Klaprozen ontkiemen wanneer ze na een lange periode van duisternis in het licht komen.

En zo was dit in 1914 ook op Vl. Velden welke tussen de loopgraven lagen, en omgeven door duizenden granaatinslagen. Ruines, velden met onkruid, en eindeloos veel klaprozen, symbool van leven die plotseling tussen de dood op het slagveld verscheen.

En zo geschiede,

Het is 03 mei 1915. In zijn schuilplaats (Dug - out) die dienst doet als “Advanced Dressing Station “ een soort van eerste hulppost, bevindt zich Medical Officer John McRae, aan de kanaaldijk Ieper-IJzer, op de westelijke oever in de nabijheid van Ieper. Hij is Canadees, Majoor en dokter, oorspronkelijk Artillerie Offr, en heeft zich vrijwillig gemeld voor de dienst. Hij kijkt uit over de velden, ziet het koren op Vl. Rijke akkers, en in dat korenveld duizenden bloedrode klaprozen ( poppies ) wiegend in de wind.

Na korte tijd kan hij de klaprozen niet meer zien door de steeds maar toenemende houten kruisen van de gesneuvelden. Als dokter en als mens voelt hij hoe machteloos hij is tegen deze waanzin van het gebeuren.

Klaprozen die in sneltreinvaart verdwijnen onder de rijen houten kruisen, elke dag meer en meer. Op zondag 02 mei wordt zijn goede vriend Lt. Alexis Helmer gedood, Maj McCrae is diep ontroerd.
Hij wordt nijdig, kwaad en opstandig tegen zoveel onrecht. Hij rukt een simpel blaadje uit zijn velddagboek, en terwijl hij achteraan op de treeplank van een ziekenwagen zit schrijft hij

In Vlaanderens velden bloeien de klaprozen
Tussen de kruisen, rij aan rij
Die onze plek aangeven, en in de lucht vliegen leeuweriken, nog steeds dapper zingend,
Ook al hoor je ze nauwelijks te midden het kanongebulder aan de grond.

Wij zijn de doden, enkele dagen geleden leefden we nog,
Voelden de dauw, zagen de zon ondergaan
Beminden en werden bemind
En nu liggen we in Vlaanderens velden.

Neem ons gevecht met de vijand weer op
Tot u gooien wij, met falende hand, de toorts, aan U om haar hoog te houden
Als je breekt met ons sterven zullen wij niet slapen, ook al bloeien de klaprozen in Vlaanderens velden.

Op 17 april 1915 promoveerde hij tot Lt.Kol. Op 28 januari 1918 stierf hij te Boulogne sur Mer aan een longontsteking. Hij werd met militaire eer begraven te Wimereux’, zijn laatste rustplaats is omringd door duizenden klaprozen. "

Riekaert Roger
AdjtCef b.d.
Voorzitter NSB/Pervijze

RR- (24)

Na de mis volgde een hulde aan het monument voor de oorlogsslachtoffers.

RR- (37)

Ook hier hield voorzitter Riekaert een rede:

"Beste Vrienden,

De plaats waar wij ons nu bevinden, draagt de toepasselijke naam “De Calvarie“, het is ons gemeentelijk monument aan de Oorlogsslachtoffers, Militair en Burger. Wij gedenken heden tevens alle slachtoffers van zinloos oorlogsgeweld in onze federatie, ook diegenen van Lampernisse, Stuivekenskerke & Oostkerke.

Vergeten wij nooit dat hier in het frontdorpje Pervijze, en onze Federatie, tijdens WO I, meer als 3000 Belgische Mil sneuvelden. Allen brachten zij het hoogste offer, dat van hun jonge leven. En al te dikwijls vergeten wij daarbij het Burgerleed, want ook zij werden zwaar getroffen. “ons prachtige liefelijke dorp veranderde toen in een afgrijselijke aanblik. En omdat mensen nu zo hardleers zijn, en zo moeilijk lessen trekken uit het verleden, werd het drama nog eens overgedaan in mei 1940.
Tot zij die denken dat Vrede een vanzelfsprekend iets is, een soort geschenk uit de hemel, durven wij zeggen dat dit het resultaat is van onnoemelijk lijden, en miljoenen mensenlevens. Tijdens de Bevrijdingsdagen 1944 wapperde de Belgische driekleur aan elke woning fier in de wind, uiting van dankbaarheid en diepe vreugde . Nu zien we terug in onze straten hoe mooi bevlagd ze zijn, misschien zou het eens meer kermis mogen zijn in ons dorp?

Tot de jeugd zeg ik ,dank voor jullie aanwezigheid. Oorlog en geweld behoren jammer genoeg nog altijd tot het alledaagse in onze wereld, blijf daarom waakzaam, kijk wat er in onze mooie wereld dagelijks gebeurd, herinner U dikwijls aan het verleden, het is in die herinnering dat wij de weg moeten zoeken naar een duurzame Vrede. Vergeten wij nooit, dat het enige gebed die deze oorlogsslachtoffers ons vragen is, dat wij hen nooit zouden vergeten. Niemand heeft grotere liefde dan hij die zijn leven geeft voor de zijnen.

Wij danken Priester Philippe, zelf gewezen Res Aalmoezenier voor zijn gebed en het uurtje bezinning die we samen hebben doorgebracht. Bij deze maak ik volgaarne dankbaar gebruik om Priester Philippe namens de vaderlandslievende vrienden oprecht te danken voor de 12 jaren samenwerking, de verzorgde diensten & plechtigheden Jaargetijden & wapenstilstand. Nu je stelling gaat nemen aan de overzijde van de IJzer, waar ooit de toenmalige vijand zich uitgerekend in oktober 4 jaar heeft ingegraven, kijken we bezorgd uit naar onze wapenstilstand in november, en hopen dat er geen nieuwe onderwaterzetting ons staat te wachten?

Onze bijzondere dank gaat ook uit naar de Vaderlandse verenigingen die deze plechtigheid met hun aanwezigheid mede hebben opgeluisterd, en aldus meerwaarde gegeven. En aan alle aanwezige leerkrachten en kinderen, want zij zijn onze toekomst.

Laat ons dankbare mensen zijn, daarom deze bloemen. Wie kan deze beter neerleggen als onze jeugd, mag ik vragen aan hen om namens ons allen deze bloemen te willen neerleggen als teken van onze dankbare erkentelijkheid."

Pervijze 03 september 2012
Roger Riekaert
AdjtChef b.d. Voorzitter

RR- (46)